بمناسبت میلاد پیامبر اکرم (ص)و امام جعفر صادق(ع)

دو طلایه دار

   میلاد مسعود دو سرورآمد                                            
   امام  صادق و پیغمبر آمد
                                                  خورشید وقمرگشته  جلوه گر
                              
                                 هنگام شادیست
   
   خاتم  النبیا  آمد  خوش  آمد                          
   ششمین مقتدا آمد خوش آمد
                                                 زین هر دومولود شد دلها خشنود 

                                هنگام شادیست

   ام القرا گردیده نور باران 
   از یمن میلاد ختم رسولان
                                                 آمد بدنیا محبوب دلها 

                               هنگام شادیست
  
   شهر مدینه  شهر  خاطره ها
  هم غرق شادی گشته هم باصفا
                                               چون گشته ظاهرفرزند باقر


                               هنگام شادیست

   دواسوه دو الگودورهبرآمد
   دوسید دوهادی دوسرورآمد
                                               دو طلایه  دار دوشیردار

                               هنگام شادیست

   
                                                       منبع:کتاب حدیث اشک
                                                       شاعر:محسن حافظی 

                                              

 

بمناسبت میلاد پیامبر اکرم (ص)

ادامه: میلاد پیامبر

چون پیامبریتیم بود سرپرستی اوراپدربزرگش عبدالمطلب به عهده گرفت وابتدا درصدد
برآمد تا برای اودایه ای بیابد.
درمیان اعراب رسم براین بود که کودکان خویش راپس ازتولد به دایه ای ازمیان قبایل
اطراف شهر بسپارند تا هم درهوای پاک ودرمحیط طبیعی صحرا پرورش یابند وهم
صحبت کردن به لهجه فصیح عربی رافراگیرند زیرا درآن زمان اصیل ترین جلوه زبان
عربی در صحرایافت می شد.
بدین منظورونیزبدان جهت که آمنه برای تغذیه فرزندش شیرنداشت عبدالمطلب به فکر
افتاد بانویی پاکیزه محترم ومطمئن برای نگهداری نواده عزیز وتنها یادگار کوچک ترین
پسرش استخدام کند.اوپس ازکاوش وتحقیق کافی حلیمه راکه از زنان  پاکدامن و اصیل
وشجاع به شمارمی آمد برای این کارانتخاب کرد.
حلیمه کودک را به قبیله خویش برد وچون فرزند خود درمراقبت او کوشید.قبیله اومدتی
بود که در بیابان گرفتار قحطی بود .صحرای خشک وآسمان خشک ترفلاکت وفقرآنان
راافزون ساخته بود.
ازآن روزکه محمد به خانه حلیمه رفت خیرو برکت به او روی آورد وزندگی او که با
فقروتنگدستی می گذشت رو به بهبود گذارد وچهره رنگ پریده وی وفرزندانش نور و
طراوتی پیدا کرد.
حضرت محمد سریع ترازدیگرکودکان رشد می کرد وازآنها چابک تر می دوید و مانند
دیگران شکسته حرف نمی زد.
برکت ونعمت چنان با اوهمراه بود که اطرافیان به آسانی این حقیقت را در می یافتند وبه
آن اعتراف داشتند.تا آنجا که همسر حلیمه می گفت:آیا می دانی چه فرزند مبارکی نصیب
ما شده است؟
هنگامی که محمد چهارده ساله شد حلیمه او رابه شهربازگرداند وبه مادر مهربانش سپرد
دو سال بعد در حالی که شش بهارازعمرپر برکت آن بزرگوار می گذشت مادرش برای دیداربستگان وزیارت قبر شوهرشهر مکه راترک گفت وبه اتفاق یگانه فرزندش به سوی مدینه رفت.اما پس از دیداربا نزدیکان خویش وتجدید عهد مزار همسرش پیش ازرسیدن
به مکه درمحلی بنام ابواء درگذشت وفرزند دلبندش را تنها گذاشت.بدین ترتیب حضرت
محمد در دوره ای ازعمرکه هر کودکی احتیاج فراوان به محبتهای سرشارپدر ودامان پرمهرمادردارد این هردو را از دست داد.   

                                                                 والسلام

بمناسبت میلاد پیامبر اکرم (ص)

شهر مکه در ظلمت و سکوت فرو رفته بود واثری از حیات وفعالیت به چشم
 نمی خوردماه مطابق معمول آرام آرام از پشت کوههای سیاه اطراف بالا امده وشعاع کمرنگ ولطیف خود را برخانه های ساده و خالی از تجمل و نیز ریگزارهای دور شهرپهن کرده بود.
کم کم شب از نیمه گذشت ونسیم لذت بخش و مطبوعی سرزمین سوخته حجاز را فرا گرفت.ستارگان هم به این بزم بی ربا رونق بخشیده وبه روی ساکنین خواب آلود مکه لبخندمی زدند.
سحر فرا رسیده بود ومرغان سحر خیزوشب زنده داربا لحنی روح افزا درآن هوای بهشتی نغمه سرداده بودند گویا با محبوب خود راز ونیازمی کردند.
کرانه افق مکه در آستانه سپیده سحری بود ولی هنوز سکوت ابهام آمیزی برشهرحکومت می کرد.همه درخواب بودند فقط (آمنه-علیهاالسلام -بیداربود ودردی راکهدر انتظارش بود با تمام وجود احساس می کرد.درد رفته رفته شدیدترشد.ناگهان چند بانوی ناشناس ونورانی را در اتاق خویش دید که عطر خوشی ازآنان به مشام می رسید متحیرشد که اینها چه کسانی هستند وچگونه از در بسته داخل شده اند .آنها خود را معرفعی کردند:مریم پاک مادر عیسی؛آسیه همسربا ایمان فرعون و...
طولی نکشید که نوزاد عزیزآمنه به دنیا آمد.بدین ترتیب دیدگان او پس ازماهها انتظاردر سحرگاه هفدهم ربیع الاول به دیدن فرزندش روشن شد.
همه از این ولادت خوشحال بودند ولی در این هنگام که این نوزاد نورانی ومقدس شبستان خانه تاریک وخاموش آمنه را روشن می کرد جای همسر جوانش عبدالله خالی بود چون اودربازگشت از سفرشام در مدینه در گذشت ودربیرون شهربه خاک سپرده شد وآمنه را برای همیشه تنها گذارد.
محمد به دنیا آمد وهمراه با میلاد او حوادثی در آسمان وزمین پدیداروزنگ بیدار باش بشریت را به صدا در آورد.
آن شب کاخ با عظمت انوشیروان که شبحی از قدرت وساطنت ابدی را درنظرها مجسم می کرد ومردم به آن و صاحبش چشم دوخته بودند لرزید وچهارده کنگره آن فرو ریخت
آتشکده فارس که شعله های آتش آن هزاران سال زبانه می کشید به ناگاه خاموش شد وآب دریاچه ساوه به یک لحظه خشکید.
ولادت با سعادت پیامبر اسلام ۵۷۰سال بعد ازمیلاد حضرت مسیح اتفاق داد.درآن سال سپاهیان فیل سوار ابرهه به مکه حمله کردند تا خانه کعبه رادرهم بکوبند اما گرفتارقهر
الهی شدند وپرندگان آنها را سنگباران کردند و همگی را از بین بردند این سال در تایخ به
سال عام الفیل مشهور شد.

                             این مطلب ادامه دارد